“Met Jan Rot”, zei hij. “Ik zou graag de Pipowagen deluxe reserveren.
” Ik weet nog precies waar ik was: in Kessel, onderweg voor De Gaard.
“Is dit de Jan Rot die ik ken van radio en tv?” vroeg ik.
“Ja, dat zou weleens kunnen”, antwoordde hij droog.
“Mijn zoon Wolf is in de pipofase dus we zijn op zoek naar een pipowagen. Mijn vrouw heeft jullie online ontdekt en het lijkt ons wel wat voor de paasvakantie”.
Jan maakte een reservering en enkele weken later mocht ik het gezin Rot verwelkomen in de Pipowagen deluxe. Aan het einde van het verblijf vroeg ik Jan of hij een boom zou willen planten in onze Orchard of fame: ‘de zo Rot als mispelboom’. “Ik heb wel al lintjes doorgeknipt of discotheken geopend maar een boom planten, dat heb ik nog nooit gedaan” zei hij met schik. Omringd door Elvis, Rover en Wolf met driedubbel pipohoofddeksel op zijn bolletje plantte Jan zijn boom voor ons. De kinderen waren in de weer met gietertjes en water.
Dat was het begin van elkaar ontdekken, volgen op social media en blogspots, gesprekken, leren en waarderen. Op de 10e trouwdag van Jan en Daan las ik dat hij voor Daan de ‘ik hou van jou’ cd had gemaakt. Ik vroeg Jan of hij voortaan voor onze gasten die het ‘ik hou van jou’ arrangement boekten een cd van een persoonlijke handtekening zou willen voorzien. En zo ontvingen onze gasten die hun huwelijk (of jubileum) bij ons kwamen vieren altijd een persoonlijke wens van Jan en Daan.
De volgende vakantie was ook baby Maantje Piet van de partij. Onze accommodaties zijn door de jaren heen allemaal uitgeprobeerd. De familie Rot doet nooit moeilijk, ze passen altijd. Ieder kind vindt zijn of haar plekje bij elkaar in elk mogelijk bed.
Vele malen was het gezin Rot te gast. Een hecht gezin. Ze waren al snel meer dan gasten. Zoon Wolf heeft voor altijd een bijzonder plekje in mijn hart. Via hem kwamen ze bij ons terecht. De foto van kleine Wolf met een hele toren aan hoedjes op is mij heel dierbaar. Door de jaren heen groeiden de Rotjes uit tot zeer betrokken geitengasten en maakten ze de bevalling van geitje Mieke mee, bokje Willem. Een wolf is niet te vertrouwen bij geitjes, maar Wolf is samen met Maantje Piet de bovenstebeste geitenverzorger en speelt zelfs liedjes voor geitje Jetje op zijn gitaar. Hij is niet voor niets de allereerste Ridder in de Orde van de Geitjes van de Gaard.
Elf jaar geleden, die eerste keer plantte Jan de mispel in onze Gaard, die nog altijd groeit, bloeit en vruchten draagt waar Daan heerlijke mispellikeur van maakt. Jan kwam de laatste jaren niet altijd meer mee op vakantie, hij was te druk met werken, musicals vertalen, hertalen, boeken schrijven, zat in een schrijfestafette. “Het lijkt wel of hij haast heeft”, zei ik tegen Daan. En kwam Jan niet naar de Gaard, dan bezochten wij hem in het theater. Een tijd later werd hij ziek… Daan hield ons trouw op de hoogte en kwam af en toe met de kinderen stoom afblazen tussen de geitjes. Tijdens zijn ziekbed heeft Jan ons het plezier gedaan om zijn hele cd voorraad ‘Magistraal’ te signeren en van hartjes te voorzien. We vinden het fijn zo zijn werk te laten voortleven en doorgeven…
Het moest even bezinken voor ik iets kon schrijven over Jan. Hij ontbreekt ons.
Vandaag, de eerste trouwdag in het gezin zonder Jan, denk ik aan Daan, Elvis, Rover, Wolf en Maantje Piet, en wens ze heel veel liefs en sterkte.
Rot is liefde. ‘Ik hou van jullie’.
Liefde is rot als je afscheid moet nemen.
Dag Jan, het ga je goed.